bila ku imbas kembali...

ting tong.......  tba2.......rindu kat rumah...rindu masakan mak... rindu kat anak buah jessey dorrie & tracy genny...rindu kat geng kpg...dan plg dirindu adalah 'dia'..... ermmmm....kan bes klau msa ini blh berjalan dgn cepat.... x mau tunggu lama2....klau blh nak kawen cpt pun mau.....hahahhahah..

sya x penah jauh dari keluarga & 'dia'.....
first tme bjauhan tue....adoiiiiiiiiiiii.....dunia nie mcm sy sorang jer yg duduki....
sy x biasa berjauhan...
klau blh...tiap2 hari melekat kat kain mak...
tp tme ely datang g UPSI... mak x dpt teman sebab kakak ely masa tu juge bersalin....ermmm...
klau x..my mum mungkin ikut sma g tanjong malim...
msa hntar ely g epot...mum x ikut sya tunggu kat epot...dia trus ke hospital....
mak x sempat ler nak tgok ely berlepas....
sdih tme tue...nak nangis tp ely tahan...akhirnya hati sy menangis...
sgt ssh menangis dlm hati....
hanya sy & dad jer yg tunggu kat epot... tme tunggu tu...sy menerima satu msg...
'dia' mau dtg g epot jumpa sya sbelum berangkat...
sy kata x nak...sbb sy x mau dia melihat sy pegi......
sy x nak dia sedih...
sbb kmi dua mana penah bejauhan begini...
akhirnya dia dtg juga g epot....
sy mhabiskn msa2 bsma2 dgn dia...
xda apa nak d bualkan.....
dua2 sma kaku...
ckp pun hanya sepatah jer...
tp sbrnya sy x ckp dgn dia sbb sy menangis tangis...
sy x blh pandang muka dia....
tiap kali sy pandang...hati sy akan hiba...
mengapa ini mst tjd dgn sy.....
masa yg di tungu akhirnya tiba....
berat kaki mau melangkah ke balai pelepasan...
tp sy tetap cuba mengawal tangis....
sy x mau  dia tgok sy menangis...
klau di imbas kembali detik itu...rsa mcm cta korea pun ada...heheeh...
sy cuba gagahi jua perpisahan itu...dgn terpaksa...kami terpaksa berjauhan...
tp itulah kngan paling pilu penah sy alami...
ssh berjauhn dgn orang2 yg kita sayang...
sy amat2 rindu dgn telatah anak buah sy...TRACY GENNY..
dia mcm anak sy sndri...
sy pelihara dia msa btali pusat lagi....sbb tue dlm byk2 org....dia paling sayang auntie dia nie,....
skrg nie...bg saya...
berjauhan dari mereka telah mengajar sy erti sebuah kehidupan sebenar...
terima kasih my family...sbb bg dorongan sy di perantauan ini....
thank my hubby..krn kini kita tetap masih bersama...5 tahun kita bersama..kasih kita tetap mekar buat selamnya...

i love u all....
elly..